درد و دل |
||
|
به وبلاگ من خوش آمدید |
||
نويسندگان |
|
مجید |
آثار تاريخي يك عاشق |
|
فروردين 1394 خرداد 1393 بهمن 1392 آذر 1392 آبان 1392 مهر 1392 شهريور 1392 فروردين 1391 اسفند 1390 بهمن 1390 دی 1390 |
دوستان عاشق تنها |
|
|
دوستان عاشق |
|
|
وضعیت من در یاهو |
|
|
آمار وب |
|
كاربران آنلاين:
تعداد بازديدها: RSS |
طراح قالب: |
| نازترین قالب های وبلاگ |
موزیک و سایر امکانات |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:|
|
||
|
با تیشه ئ اندیشه ئ شعرم من امشب شهر شب را میتراشم تا به صبح روشن امید گرچه تر دامنم اینک به هزاران الماس بغض بشکسته و بنشسته به زیر باران ستاره می تراود نور در یلدای این خاموش یعنی که شب شکستنیست (آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 21:48 | ||
|
|
||
|
بارانی تند، تندتراز هر بارانی که تاکنون دیده بودم لحظه ای شروع شد،
عرض چنددقیقه نه ،چندثانیه همه را خیس خیس کرد اورا که می دیدم خیس خیس از باران شد، خودرا به پناه درختی درپارک رساند. ولی باران همچنان بابادی که گویا همراه وهمکار باران شده بودتند میبارید،که خوددرخت را هم بارانی کرد دیگرفرقی نداشت که زیر درخت بماند ویا این طرف تر؟آنگاه اززیر درخت خودرا به طرف فضای بازرها کرد دست هایش به طرف آسمان گشوده شدوغریدببار ببار خیسم کن ولی باران من از باران تو رنگین تر است. ببار تا بباریم،هق هقی تند نه به تندی باران ،درفضای بارانی طنین انداخت.انگار باران صدای او را شنید، لحظه ای سکوت کرد نبارید،دستهایش درفضای بارانی خشک شداین بار درفضای بی باران ،باران نگاه هایی بودکه به اندام خوش هیکلش می بارید،اندامی که باران به آن جلوهء خاصی داده بود دست هایش در هوا چرخید چشم های پرجزبه اش انگار قیراندود بودانگشتانش به طرف روسری گل گلیش لیز خورد،گره روسری خیسش به تندی باران باز شد گیسوان خیسش درحال به طرف شانه هایش رقصیدندبایک دستش روسریش رادر هواتکان میداد روسریش پرچم وارهمراه دستش انگار می رقصید:نگاهم کنیدخوب بشناسیدم،آنها فرزنددوازده ساله ام رااز دستم قاپیدندگرفتند ربودندبردند به جرم آزادی .وباز باران شروع شد................ (آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 23:56 | ||
|
|
||
|
سلام دوست عزیزاز پرسشت خوشحال شدم ولی از نقطه نظر گناه باید خود گناه را ازدیدگاه های مختلف انسانی بر رسی کنیم هر انسان بر حسب اعتقاد شخصی گناه را در ذهن خویش به نوعی تبیین می کند که ممکن است با دید من نوعی کاملا در تضاد باشد در جامعهء بسته ای چون ایران امروزی خودمان بر حسب نوع وشرایط زندگی وشیوهء تفکر انسان ها گناه را خیلی متفاوت بر خلاف عرف معمول برای خود تعریف می کنند ولی اگر از دیدگاه روانشناختی ویا اکو سیستم حیاطی ویا نیاز جنسی بر حسب رشد هورمونی برای هر فرد موضوع را بررسی کنیم به نتیجهء مطلوب میرسیم
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 14:33 | ||
|
|
||
|
شما را قسم میدهم به عشق شما را قسم می دهم به مهر قسمتان می دهم به هر چه قسم است شما را قسم به دلهاتان به باور طپشهاتان اطسی ها را به بازی نگیرید اگر از داغ شقایق نمی ترسید از فریاد عاشق نمی ترسید از گره غنچه گل سرخ از بنفشه زار های گلشن عشق و صفا از نی لبک کوچک نی زارها از نگاه فریاد کوچه های شب آلود شهر ما نمی ترسید از هم صدایی گنجشک های فروغ واهمه کنید ( آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 1:37 | ||
|
|
||
|
صلحین زیروه سینده آل بایراق اسیر صداقت گونشی آنا دان اولور چمنه قیزیل گول اتیر ساچیری دویوش محبته تحمیل اولونور (آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 22:45 | ||
|
|
||
|
اینجا همه عیداست اینهمه شور اینجا که دیدست صبح سفید شرقی اینجا کنون دمیده ست دامن دامن بنفشه دریا دریا شقایق چشم براه بوی نرگس کنون نشسته ست دل نگران دگر نیست چشم نرگس به لاله اینجا چمن جه سبز است؟؟ که می گوید که خونیست؟ آری آری چه سبز است؟ دودی دگر اگر هست هیچ آه و سوز دل نیست این بغض های بسته این نغمهء شکسته آن بالهای سربی این قصر های آهن تقدیم عید سبز است عیدت مبارک ای دل فرو شکوهت افزون فوارک حوض من بخوان تو این ترانه گل بشنویم گل بگیم باشور صد ترانه ( آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 1:31 | ||
|
|
||
|
درکنج لبت عشق دلم، خانه گذیده ست صید دلم ازخال لبت ،دانه گذیده ست ازبس که کلام نگهت ،سوخت دلم را خاکستردل ،گوشهء ویرانه گذیده ست ازقندلبت گوشهء چشمی ،به دل من دل جرعه ای ازآن لب پیمانه گذیده ست افسانهء چشم سیه ات قصهء عشق است دیوانه دلم قصهء جانانه گذیده ست ازرنگ وریا تنگ شده سینه ء تنگم اززهدفروشان ،ره میخانه گذیده ست ترسم نرسد ،عشق دل من به مرادش عاشق نشده چون ره فرزانه گذیده ست درخانهء دل عشق دگری راه ندارد عشقی که نگاهم، زحرمخانه گذیده ست آیدین دی، گه آیدین بویله بیر شعری یازانماز آن شورنگه ، این همه دردانه گذیده ست آیدین
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 1:25 | ||
|
|
||
|
پرسیدم از باران ار بهار خبری؟ تندری مرا جواب داد.....ک.. ی.. وای ....بی خبرم. آنگاه خود بهارباصد کرشمه وناز بادامنی پر از شکوفه های دلنواز آمد برم واز لب من بوسه ای شنید ورفت . اینک منم وبرف وسفیدی وصد ها سکوت وراز (آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 23:50 | ||
|
|
||
|
ناگه یکی از اشکهای صبح به آستین من شکفت یعنی که من گل یخی از اشک خنجرم آنگاه افق خون زذیذه ها گریخت یعنی که نرگس مستانه ای به شقایق سلام کرد (آیدین)
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط مجید در 18:15 | ||